همیشه فیلم زندگی انسان ها را دوست داشتم. باور دارم، این نوع از فیلم ها، تجربه ی چندساعتی از یک زندگی متفاوت را به من هدیه می دهد. در ادامه برداشت شخصی خودم را درباره فیلم مک دونالدز را بیان نموده ام.
فیلم The founder -بنیان گذار- را تماشا کردم، این فیلم به زندگی ری کراک، بنیان گذار رستوران های موفق مک دونالدز در سراسر جهان پرداخته است.
ده برداشت شخصی از فیلم The founder
۱- موفقیت، خلاق بودن و پشتکار داشتن ارتباطی به سن و سال ندارد.
۲- ظرفیت و دید افراد نسبت به خود و اطرافشان سهم زیادی در برنده شدنشان دارد.
۳- ریسک پذیری، یکی از مهم ترین ویژگی های هرکارآفرینی است که برداران مک دونالد از آن محروم بودند.
۴- اصل ساده سازی هر کسب و کار، به توسعه آن کمک شایانی می کند.
۵- نام یک برند اهمیت زیادی در موفقیت آن دارد.
۶- استفاده از نیروی کم تجربه ولی با انگیزه، موفق تر از استفاده از نیروی با تجربه ولی بی انگیزه است.
۷- کارآفرینی هرگز پشت به میز نشستن و دستور دادن نیست.
۸- استعداد، هوش، موقعیت عوامل اصلی موفقیت نیستند. پشتکار عامل اصلی موفقیت است.
۹- کوتاه بین ها اصل ماجرا را رها می کنند و درگیر حواشی می شوند.
۱۰- هر کسب وکاری به توسعه و بهینه سازی مستمر نیاز دارد.
ری کراک: «توی دنیای واقعی این طور نیست که کله گنده ها مثل سگ همدیگر رو تیکه پاره کنن، بیشتر خرده پاها هستن که مثل موش به جون هم میفتن»
اگر فیلم The founder را دیده اید یا دست کم با زندگی ری کراک آشنا هستید. خوشحال میشوم شما هم نظر خودتان درباره این شخصیت بیان کنید .
فیلم داستان جذابی دارد. هم جذاب و هم آموزشی است.
از نکات شاخص فیلم، تفاوت نگاه‌ها در ساخت و توسعه یک برند است. مک‌دونالد، مقال خوبی است از نگاه بنیانگذاران این رستوران و نگاه فردی که اینب رند را توسعه داد. در فیلم به خوبی نشان داده می‌شود که این دو نگاه الزاما در یک راستا نیستند.
دقیقا همینطوره محسن جان
احتمال میدهم خیلی از کسانی که صرفا نام مک دونالد رو شنیدند و خیلی درجریان جزئیات آن نیستند به اشتباه فکر می کنند، توسط یک نفر ساخته و توسعه داده شده درصورتی که این طور نیست.
جالب تر از اینکه، نمی توان جای این دو شخصیت را با یکدیگر عوض کرد. چون یکی ذهن تحلیلی دارد و یکی ذهن توسعه دهنده، البته شاید.