هیچ بازه زمانی از زندگی انسان ها ثابت و همیشگی نیست. آدم ها در طول زندگی در شرایط مختلفی قرار می گیرند و تجربه متفاوتی به دست می آورند.
گاهی وقت ها ممکن است تصمیمی بگیریم که سرنوشت و مسیر زندگی مان را به کلی تغییر دهد. فردی از نزدیکانمان از زندگی مان خارج شود یا عضو جدیدی اضافه شود. همه اینها به صورت مستقیم و غیر مستقیم روی کیفیت زندگی تاثیر خواهد گذاشت.
شاید بتوان این گونه گفت که درست است ما نسبت به خودمان و آنچه در درونمان رخ میدهد تا حدودی آگاه هستیم اما آنچه در جامعه و در کنار سایر انسان ها رخ می دهد قابل پیش بینی نیست. تاثیری که دیگران می گذارند کم نیست و این تاثیر خود می تواند آغاز کننده یک تغییر بزرگ باشد. تغییری که در نگاه اول به راحتی قابل شناسایی نیست.
صحبت ها و تصمیم هایی که دیگران در موقعیت های مختلف میگیرند از رئیسی و همسایه و…گرفته و اقدامی که انجام میدهند تاثیری مهم روی زندگی انسان می گذارد.
با این اوصاف مشخص می شود که انسان ها باید دقت بیشتری به آنچه می گویند و انجام میدهند داشته باشند.
فرصتی شد و سینمایی فارست گامپ را دیدم. پسری که در دوران کودکی ناتوانی داشت و دیگران برچسب های منفی زیادی روی او می گذاشتند. مسیر زندگی این شخص با آنچه در خودش پرورش داده بود و آن انرژی که در حرف های دیگران بود او را در مسیری قرار داد که شاید خودش از قبل پیش بینی نمی کرد.
برای این نوشته کوتاه، زیباترین تعبیر را استادی داشت که میگفت انسان ها در عین حالی که روی زندگی خود کنترل دارند هیچ کنترلی روی آن ندارند.
