امروزه مدام از این گله می‌کنیم که در کشور بحران داریم، درواقع مجموعه‌ای از بحران ها ما را احاطه کرده‌اند. به‌طور شگفت‌انگیزی هم عادت داریم توپ را در زمین دیگری بیندازیم و از کاری که نشده، از باری که نرسیده و از سخنی نگفته گلایه کنیم و مسئولیت خودمان را فراموش کنیم.
تولید محتوا! شاید این بار برای بحران‌های کشور
بیایید همین ابتدا خیال خودمان را راحت کنیم، در دنیای امروز عده کمی قدرت اساسی در نظام دنیا دارند و بر تصمیمات نهایی تأثیر مستقیم دارند، این گروه روند ادامه حیات دنیا را خط دهی میکنند و سایر مردم تأثیرات جزئی بر آن دارند یا نوع بدتر از آن عروسک‌های این بازی هستند که تحقق اهداف را تسریع می‌بخشند، بی آنکه بدانند آن اهداف مفید هستند یا مضر!
بحران در کشور ما موضوع تازه‌ای نیست اما مجموعه‌ای از بحران‌ها افراد زیادی را به واکنش مجبور کرده است. نوسانات ارز، خشک‌سالی، روابط بین‌المللی، روابط داخلی، انواع هنجارها، بحران جنسی، فقر و… موضوعاتی هستند که نقل کوچه‌ها، خیابان‌ها، جلسات و کنفرانس‌ها شده‌اند و البته نوشته‌هایی هم به‌صورت پراکنده در فضای مجاری سرگردان‌اند.
بخشی از مردم باور دارند، برای حل مشکلات کوچک و بزرگ، حتماً فرد یا گروهی خارج از جامعه، بالباس شوالیه وارد کارزار شود و نقش یک منجی را ایفا کند، البته وجود چنین اشخاص و گروه‌هایی تأثیر مثبت زیادی دارد اما به نظر می‌رسد زاویه‌های پنهان دیگری هم قابل‌بررسی باشد.
هر شخص ایرانی یا غیر ایرانی که در این سرزمین زندگی می‌کند و نقشی در ابعاد مختلف کشور مثل اقتصاد، سیاست و… دارد باید این نکته را بپذیرید که مسئول است، همچنین تمام مردم یک سرزمین برای حل این مشکلات باید قدمی با توجه به میزان قدرت و اختیار بردارند. اینکه دست روی دست بگذاریم قرار نیست، چرخهای از چرخهای کشور شروع به حرکت کند!
فرصتی تازه؛ متفاوت تر از همیشه
محتوا یک فرصت تازه و اینترنت و شبکه‌های اجتماعی یک بستر ارتباطی بی‌نظیر برای تولید و ترویج محتوا در مقیاس بالا است که با توجه به شرایط کشور، بیش‌ازپیش به آن نیاز داریم.
هر فردی که در این کشور صاحب علم و تجربه‌های مهمی در بخش‌های مختلف است. هر شخصی که حرفی برای گفتن دارد و می‌تواند دردی از دردهای موجود را دوا کند باید از راه تولید محتوا کار خودش را شروع کند. قطعاً کارشناسان صاحب ایده زیادی درباره مسائل اقتصادی کشور، بحران محیط‌زیست، مسائل ارزی و معیشتی مردم داریم که هرکدام می‌توانند قدمی در راستای اصلاح وضعیت بردارند. پس دست به دامن محتوا شویم و با تولید و ترویج محتوا بتوانیم در این زمینه آگاهی وجود بیاوریم.
اگر متخصصی را می‌شناسید، حتماً او را به این کار تشویق کنید، اگر شخصی دست‌به‌قلم است او را تشویق کنید که بیشتر بنویسد. از بسترهای شبکه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام، تلگرام و از انواع محتوا در دسترس نظیر محتوای متنی، صوتی، ویدئویی و… استفاده کند و با انتشار آموزش و راه‌کارهای خود زمینه‌ساز فرهنگ‌سازی و مدیریت برخی قسمت‌ها شود. قطعاً تأثیر دولتمردان، مسئولین در حل مشکلات متعدد جامعه اجتناب‌ناپذیر است اما فراتر از آن، نگاه و نگرشی است که در ضمیر رفتار و افکار مردم باید نهادینه شود.
چند وقت پیش نکته‌ای قابل‌تأمل در کانال آقای قزوینی می‌خواندم که به‌نقد یک پست کوتاه درباره نوسانات ارز پرداخته بود.
«وای به حال ملتی که ضربان قلبش بسته به نوسانات دلار باشد.نه اینکه این نوسانات را بی‌تأثیر بدانیم،اما باور کردن و نشر اراجیفی نظیر این، تنها انفعال(بی‌حرکتی)می‌آورد و ملت منفعل،پیش از مرگش مرده است»
این نوشته در پاسخ به یک پست منتشرشده بود که در آن فردی، بالا رفتن دلار را دلیلی برای نابودی زندگی‌اش تلقی می‌کرد.
شاید بتوان آن را این‌گونه نیز تغییر داد، ملتی که از خشک‌سالی سرزمینش نا امید شود، پیش از رودها و رودخانه‌ها امید به زندگی‌اش خشک خواهد شد و ملتی که از جهان طردشده باشد پیش از دنیا از زندگی خودش طرد خواهد شد.
تولید محتوا هدفمند و ترویج آن، ذهن‌های خواب‌آلود را بیدار می‌کند، این‌یک بازی توخالی نیست بلکه هدف ساختن فکری نو است که خودمان به خودمان کمک کنیم. حال در این مسیر هرکه با ماست بسم‌الله!
رویاست اما هدفی هم وجود دارد
شاید خیلی آن را رؤیایی یا سطحی بدانید. اما هر قدم برای آگاهی و آموزش عمومی مردم یک کشور نسبت به مسائل و بحران‌ها، دیر یا زود، مستقیم یا غیرمستقیم تأثیر مثبت خواهد گذاشت. جامعه ما به تفکر سیستمی، همدلی، عزت‌نفس جمعی و امید به زندگی نیاز دارد، مواردی که قرار نیست یک‌شبه وارد خون انسان شود، بلکه باید قدم‌به‌قدم در نگرش مردم جریان پیدا کند.
لینک کوتاه شده نوشته برای اشتراک‌گذاری: https://goo.gl/KNtoSB
تولید محتوا برای بحران های کشور زمانی جواب می دهد که به تولیدکنندگان محتوا بها و ارزش بدهند بزرگوار. ضمن احترام برای نظر شما باید عرض کنم تجربه بنده طی چندین سال نشان داد راه حل مجانی دادن تنها مورد بهره برداری یک عده خاص قرار می گیرد که متاسفانه به خاطر نداشتن احاطه درست علمی روی راه حل، ضرر بیشتر به کشور و جامعه می زنند.
مساله بزرگ کشور ما مسائل مدیریتی هست و وقتی هم افزایی با صاحبان ایده و انگیزه به خصوص جوانان نمی شود، نباید انتظار داشته باشیم حتی تولید محتوا بتواند مساله قابل توجهی را حل کند؟
شما یک نگاهی به فرهنگ زندگی آنلاین توده مردم…تأکید می کنم توده مردم بیندازید: سلیقه آنان چیست؟ چه چیزهایی را دنبال می کنند؟ چند درصد برای قلم و تولید محتوای ارزشمند ارزش قائل هستند؟ چند درصد مردم قضاوت و احترام و ارزش گذاریشان برای معیاری غیر از پول و مقام و جایگاه است؟
صحبت زیاد است و این مجال اندک!
جناب رحیمی بزرگوار من تمام درد دل های شما را به جان میخرم. چند نکته برای تکمیل موضوع:
بنده قطعا دانش جندانی در زمینه جامعه شناسی، مردم شناسی و… ندارم و از این نظر صاحب نظر نیستم اما با تحقیق روی موضوع محتوا و پشت زمینه رفتار محتوایی مردم اعم از جستجوها و ترندهایی که دنبال میکنند، همین بس که به شما بگویم مایه خجالت و شرمساری است اما من از دید تولید محتوا و فرصتی که رسانه های اجتماعی در اختیار همه قرار دادند به توضیح بیشتر این ایده پرداختم.
در دهه های گذشته رسانه های اجتماعی انحصار گروهی خاص بوده و آن ها مشخص میکردند مردم چه ببینند، چه بشوند و در آخر چگونه فکر کنند اما فرصتی که امروز در اختیار مردم است، فارغ از جایگاه علمی و اجتماعی آن ها یک شرایط بی نظیر در طول تاریخ است.
اینکه هر انسانی قدرت بیان نظراتش را داشته باشد چیزی شبیه رویا بوده ، رویایی که امروز رنگ واقعیت به خود گرفته، از طرفی دیگر این بازار و این حجم از مخاطب آنقدر بزرگ است که حتی اگر شما آن توده مردم را هم در نظر نگیرید بازهم جا برای حرف زدن وجود دارد و در طولانی مدت می تواند دستاوردهایی داشته باشد
البته موفقیت در این زمینه و داشتن رسانه ای قدرتمند فقط با داشتن تخصص در یک زمینه خاص نیست. بلکه باید ابزارها و روش های تولید محتوا را به خوبی شناخت تا علاوه بر تولید محتوا به فکر تامین محتوای خوب، توزیع ویروسیو همچنین تحلیل محتوا تولید شده پرداخته شود، آن موقع خواهید دید که میتوان بخشی از توده مردم را هم بیدار کرد.
من برای شما احترام خاصی قائل هستم و در آخر باید بگویم این موضوع، نظر شخصی من است و من هم یک انسان!
ارادتمند
با سلام و احترام و تشکر…این بحث ادامه می تواند داشته باشد اما اینجا مجالش نیست
با افتخار شما را به پیوندها اضافه می نمایم